طارمی و سردار؛ خیلی دور خیلی نزدیک!

همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی

صحبت بر سر این نیست که مهدی طارمی و سردار آزمون را چقدر دوست داریم یا نداریم؛ مسئله اینجاست که آنها برای چیزی حدود یک دهه، زوج اصلی خط حمله تیم ملی ایران بوده‌اند و از این نظر اهمیت دارند. بدون تعارف هر دو بازیکن هم از استعداد قابل‌توجهی برخوردارند و عمدتا با زوج علی دایی و خداداد عزیزی مقایسه می‌شوند. با وجود همه اینها اما به‌نظر می‌رسد جهان فکری و حرفه‌ای این دو دوست نزدیک، خیلی از هم دور است؛ جایی که طارمی می‌کوشد از استعدادش نهایت بهره را ببرد، اما سردار خودش را به‌معنای واقعی کلمه «حیف» می‌کند.

این یک شکست بود

مدافعان سردار آزمون تلاش می‌کنند رضایت او به حضور در باشگاهی در سطح شباب‌الاهلی امارات را توجیه کنند؛ اینکه پول خیلی خوبی به مهاجم ایرانی پرداخت شده یا اینکه او به اندازه کافی در اروپا حضور داشته و دیگر بس است. با این حال خود آنها هم در اعماق وجودشان می‌دانند این انتخاب برای آزمون، یک شکست بود؛ یک بازگشت به عقب بزرگ. اینکه شما در ۲۹سالگی از دوراهی رم و لورکوزن و حتی طرح نام سویا در اسپانیا به لیگ امارات برسی و بروی برای بازی با خورفکان و بطائح، قابل دفاع نیست. بله؛ بعضی ستاره‌های خیلی بزرگ‌تر از سردار هم راهی لیگی مثل عربستان شده‌اند اما اولا فراموش نکنیم سن اغلب آنها بالاتر از این حرف‌ها بوده، ثانیا ارقام بسیار درشتی – در حد ده‌ها میلیون دلار- به این نفرات پرداخت شده و ثالثا با همه اینها باز هم این بازیکنان از سوی رسانه‌ها مورد انتقاد قرار می‌گیرند. دیگر تکلیف سردار با این سن و سال مشخص است.

طارمی کجاست، تو کجا؟

مهدی طارمی ۲سال‌ونیم از سردار آزمون بزرگ‌تر است. سال۱۳۹۱، زمانی که سردار در ۱۸سالگی به‌عنوان یکی از جوان‌ترین استعدادهای فوتبال ایران راهی لیگ روسیه می‌شد، مهدی طارمی در حوالی ۲۱سالگی تازه به عضویت ایرانجوان بوشهر در آمده بود. سال۲۰۱۴زمانی که گفته می‌شد باشگاه آرسنال برای جذب آزمون پیشنهاد رسمی داد، طارمی تازه به‌عنوان بازیکنی گمنام راهی ساختمان باشگاه پرسپولیس شد تا قراردادش را با سرخپوشان امضا کند؛ بی‌آنکه حتی یکی از خبرنگاران حاضر او را بشناسد. تازه ۵سال بعد از این تاریخ بود که پای طارمی به اروپا باز شد و او به عضویت ریوآوه در آمد؛ ۷سال دیرتر از سردار! با این حال او عزمش را برای درخشش در قاره سبز جزم کرد و در نتیجه به یکی از معدود بازیکنان بالای ۳۰سال آسیایی تبدیل شد که از سوی باشگاهی بزرگ در اروپا جذب می‌شود. طارمی که روزی از رویای خودش برای بازی در رئال‌مادرید حرف می‌زد، حالا شاید به آن سطح نرسیده باشد اما دست‌کم می‌تواند از خودش راضی باشد که پیراهن تیمی به اعتبار اینتر را به تن کرده است.

حیف نبود؟

حقیقتا استعداد سردار کمتر از طارمی نیست اما پشتکار و همت این دو نفر و نوع نگاه‌شان به فوتبال با هم فرق دارد؛ آنقدر که حتی خود مهاجم بوشهری هم خیلی راحت از علاقه دوستش به دنیای اسب، به‌عنوان یک آفت یاد می‌کند. از قضا رسیدن به لورکوزن و رم نشان داد موقعیت‌های خوبی می‌توانست پیش روی آزمون قرار بگیرد اما او دلش با فوتبال نبود. حیف...!